Ny blogg folkens

Hei hei!
Eg har no laga meg ein ny blogg i wordpress, fordi eg synst "opplegget" er beire der. Eg har mykje fleire valg, og eg kan utfolde meg meir med HTML, fargestyring ++

Den nye bloggadressa er http://lindaemilia.wordpress.com

Det hadde vore kjempefint om alle kunne gjort om linken på sida si? Please? :)
Thank you.

Please don`t happen to me!

"Gulvet var dekket av hundeavføring, sengen var full av hundeurin, og maten måtte hun kjøpe selv. Anne (17) opplevde et amerikansk mareritt under utvekslingsoppholdet."

Eg hatar å høyre om sånne skrekkhistorier. Først og fremst fordi eg synst så utruleg synd på dei som får Amerikadrømmen sin knust på den måten. Eit utvekslingsår skal jo faktisk vere ei positiv og lærerik oppleving for både studenten og familien... Eg synst det er bra at mange utvekslingsorganisasjonar har slutta med å betale vertsfamiliane. Då kan ein på ein måte vite at familien har lyst å ha akkurat deg, og ikkje pengesummen dei får for å ha deg der. Det blir med ein gong litt meir personleg synst eg.

Tidlegare utvekslingsstudent hos vertsfamilien min, Joanna frå Portugal. Ho hadde ei veldig positiv oppleving av familien! :)

"I det nye hjemmet ble Anne møtt av det verste synet hun noen gang hadde sett. Gulvet var dekket av hundeavføring, luften var tett av tobakksrøyk og stanken var enorm. Hygienen var så dårlig, at huset kort tid etter ble erklært ulovlig å bo i, av politiet."

Vertsfamilien ein bur hos under eit utvekslingsår betyr nesten alt for korleis ein opplever året sitt, og då er det viktig at vertsfamilien og studenten passar saman. Då igjen er det viktig at organisasjonen ein reiser med brukar litt tid og energi på å finne den perfekte familien. Eg sjølv reiser med Explorius som tar imot 100 studentar til USA kvart år. Då veit eg at dei har mykje meir tid til kvar enkelt person, og ein drukner ikkje i mengda.. Ein blir attkjend og dei veit kven du er når du møter dei eller snakkar med dei på mail eller telefon. Viss ein utvekslingsstudent har hatt ei dårleg erfaring med eit selskap, så trenge jo ikkje det å bety at det er eit dårleg selskap. Det tyder heller på at det skjer litt for mykje i svingane på same tid, og at dei heller burde slakke litt med..

"I amerikanske medier har det den siste tiden kommet frem flere lignende saker som viser at Anne ikke er alene. Bare i Scranton har flere av studentene rapportert om usle boforhold, med underernæring, trange og skitne leiligheter og utrygge forhold, ifølge CNN Det har blitt rettet sterk kritikk mot mangelfull kontroll og omsorgssvikt. "


f.v: Cece og (snart ektemann) Steven, Rica, Don og Barbara. Min vertsfamilie!

Det einaste eg kan gjere er vel å håpe på at ingen eg kjenner må oppleve noko sånt. Sjølv er eg på den sikre sida når det gjeld vertsfamilie, fordi eg har komt i så god kontakt med dei, og dei har tidlegare hatt to andre utvekslingsstudentar som eg har snakka med. Men lykke til alle sammen!

What? Berre 43 daga igjen...?

No er det 43 dagar igjen til eg reiser til USA. Det er over 6 veke til, men om det er bra eller dårleg veit eg ikkje heilt.. Eg føler ikkje at eg kjem til å få nok av alt her heime før eg reiser. Eg glede meg sinnsjukt til å reise til statane, men eg grue meg litt og. Mange utvekslingsstudenta har allereie reist, eller reiser no den nærmaste tida, og eg er heilt utruleg misunnelig på det og! Dei er heldige som får oppleve meir av sommaren der borte. Eg får berre eit par dagar før skulen begynne.
I tillegg føler eg at det er så mykje eg ikkje har fått gjort endå med tanke på USA greier. Eg har ikkje eingong vore på ambassanden endå! Og eg veit ikkje korleis det går med stipendet. Fekk beskjed om at behandlingstida var 8 veke ( og det er jo søren meg TO månader!). Eg har takka nei til skulen i Norge og sånn, men eg har ikkje snakka noke meir med rådgjevaren på skulen min i USA. Eg har satt opp ein plan på kas fag eg må ta der borte, men sjølvsagt har eg ikkje gadda (late, late meg!) å sendt den vidare til han. Får håpe at alt det der går i orden så det ikkje blir noke tull med godkjenninga.
Eg er ikkje på langt nær ferdig med å kjøpe gavar til vertsfamilien min. Eg veit eg skal ta med ostehøvel. Noken andre forslag??

Ka anna kan eg kjøpe til vertsfamilien? Ka har dåkke andre kjøpt?

Australia!

Vi mata og klappa kenguruar i Featherdale Wildlife Park. Dei var kjempesøte!

Sydney by night.

Sydney downtown, sett frå Operahuset.

Meg, Pappa og Martin framfor operahuset i Sydney. Vi var heldige med været, og hadde sol og ganske varmt. Norsk sommarvær, sjølvom det er vinter i Australia no.

Pakke, pakke, pakke..?

Ditta er det eg skal pakke med til Australia for 10 dagar.. Lure på kor mykje det blir når eg skal pakke til USA, og skal vere vekke i 10 månader! :S

Off off, eg har ikkje peiling på ka eg skal pakke med meg til USA! Eg veit at det er ganske lenge til eg skal reise, men eg føler for å begynne å tenke litt på det.
Eg kan ta med to koffertar med 20kg i kvar, men eg har ikkje heilt bestemt meg for om eg skal ta med to endå. Eg skal prøve å pakke med meg minst mulig ting, sånn at eg heller kan kjøpe masse nytt der borte. Uansett så trenge eg vertfall to koffertar heim att, så kanskje det er like greit å ta med to no? Eller skal eg reise med ein, og heller kjøpe ein ny ein der borte? Huff huff dette er vanskelig! :( Eg trur eg må berre vente å sjå litt når det nærmar seg meir kva eg gjer... Når eg reiser 1.september er no dei fleste andre utveklingsstudentane reist, så då kan eg få litt tips og triks :)

Det blir to laaange flyturar i sommar. Godt eg har nakkeputa mi! :)

For tida så nyte eg sommaren med jobb, venna og kjærasten. Her er bilder frå hin dagen då eg og beate bada på brygga:

Godkjenning frå skulen

Då var året mitt i USA blitt godkjent som vg2 media og kommunikasjon, sånn at eg kan begynne rett i 3. klasse når eg kjem heim! Det er fint at eg får fortsette å gå i klasse med dei eg går i klasse med no. Vi er på ein måte blitt sammenspleisa, og det hadde vore veldig kjipt å blir splitta...
Eg fekk brev i posten av rektoren hin dagen, så no er endeleg alt (nesten) i boks! Det einaste eg trenge å gjere no, er å sende inn ein søknad til lånekassa om stipend, og å ha møte på den Amerikanske ambassanden i Oslo 3. august.
Eg blei veldig letta då eg fekk brevet, for no veit eg endeleg litt meir om kor eg står i forhold til utdanninga. Det er liksom litt greit å vite. Det er litt rart å tenke på at når eg kjem igjen frå USA, så har eg berre eit år her i Sogn og Fjordane før eg må flytte igjen. Next stop blir Volda/Bergen/Oslo, avhengig av kor flink eg er...

1mka 08/09. Avslutning hos læraren vår Anne Brit.

Alone?

Eg har avreisedato til USA den 1. september, men eg veit ikkje om noken andre som reiser så seint! Alle eg veit om reiser i midten av august eller endå tidligare. Koffor er det berre eg som reiser så seint? Det er skikkelig urettferdig! Etter eg har reist, så skal eg på tre-dagers camp i New York før eg reiser vidare til familien min, og det vil seie at eg berre har 4 dagar med familien før skulen begynne. Dei på explorius sa det berre var bra å komme litt seint, fordi då slapp ein å gå heime åleine utan å vere med nokon på dagtid når vertsforeldrene er på jobb. Så ein ting er jo bra då vertfall! Men likevel, eg føler meg heilt åleine. Tenk om det er skikkelig få som skal på samme camp som meg i New York.